سیستم اعلام حریق هوشمند

در سیستم اعلام حریق هوشمند هر یک از دتکتورها، ریزپردازنده دارند و این ریزپردازنده‌ها از طریق کنترل پنل تنظیم می‌شوند تا به طور پیوسته شرایط محیطی را از نظر دود و گرما  بسنجند و اطلاعات آن را به تابلوی کنترل مرکزی ارسال کنند. در واقع در یک سیستم اعلام حریق هوشمند دتکتورها، به‌خودی‌خود تشخیصی از وضعیت ندارند بلکه اطلاعات را به تابلو مرکزی منتقل کرده و پس از پردازش این اطلاعات و مقایسه آن‌ها با داده‌های قبلی تشخیص می‌دهد که وضعیت، عادی یا غیرعادی است. سامانه اعلام حریق هوشمند که در واقع بخشی از امکانات سیستم BMS در یک خانه هوشمند می باشد در فیدبک­هایی که از خود در برابر دریافت اطلاعات از آشکارسازهای مختلف حریق بروز می دهد، متفاوت است. فرض کنید در یک مجتمع مسکونی که به سیستم هوشمند مجهز شده و در واقع خانه هوشمند است؛ حریق رخ می دهد، سیستم BMS با پردازش اطلاعات دریافتی از دتکتورهای موردنظر، گاز ورودی آن واحد را قطع نموده و نگهبان را از طریق مانیتور لمسی موجود در نگهبانی باخبر می کند، درب پله های اضطراری را باز کرده، لامپ های مسیر خروج را روشن می کند. به صاحب خانه پیامک زده و با نزدیک ترین آتش نشانی تماس می گیرد. این عکس العمل ها، بخشی از عملکرد یک خانه هوشمند می باشد که علاوه بر افزایش بهره وری سیستم اعلام حریق، ایمنی ساختمان را نیز بهبود می بخشد.